RTG trzeciego migdałka to specjalistyczne badanie radiologiczne, które jest często wykonywane u dzieci w celu oceny wielkości i stopnia przerostu trzeciego migdałka (inaczej zwany migdałkiem gardłowym). Jest to szczególnie istotne w diagnostyce problemów związanych z np. oddychaniem przez nos, nawracającymi infekcjami dróg oddechowych, chrapaniem.

Czym jest trzeci migdałek?

Trzeci migdał, jest strukturą limfatyczną znajdującą się w górnej części gardła, w okolicy nosogardła. Jest to część układu odpornościowego, która pomaga chronić organizm przed infekcjami, zwłaszcza w dzieciństwie, gdy układ odpornościowy dopiero się rozwija.

W przeciwieństwie do migdałków podniebiennych, które są widoczne po otwarciu ust, trzeci migdałek jest umiejscowiony wyżej, za jamą nosową, co sprawia, że nie jest widoczny podczas rutynowego badania gardła. Jest on najbardziej aktywny w pierwszych latach życia dziecka, a z wiekiem zwykle stopniowo zanika, często całkowicie znikając do okresu dojrzewania.

Schorzenia trzeciego migdałka u dzieci

Do najpopularniejszych schorzeń dotykających migdałków u dzieci można zaliczyć następujące:

Przerost migdałka gardłowego

Problem przerostu trzeciego migdałka dotyczy głównie dzieci w wieku pomiędzy 3. a 7. rokiem życia, chociaż może występować również u starszych dzieci. Jeśli badanie potwierdzi przerost, lekarz może zalecić różne opcje leczenia, od obserwacji i leczenia zachowawczego po zabieg chirurgiczny, czyli adenotomię, polegającą na usunięciu przerośniętego migdałka.

Przerost migdałka może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Ponieważ znajduje się on w pobliżu otworów trąbek Eustachiusza, jego powiększenie może prowadzić do problemów z uszami, takich jak nawracające infekcje ucha środkowego, czy przewlekłe zapalenie ucha i górnych dróg oddechowych. Przerost ten może również blokować przepływ powietrza przez nos, powodując trudności w oddychaniu, chrapanie, a nawet bezdechy senne.

Przewlekłe zapalenie trzeciego migdałka

Przewlekłe zapalenie migdałka to stan, w którym dochodzi do długotrwałego stanu zapalnego tej struktury limfatycznej. Jest to częsty problem u dzieci i może prowadzić do wielu nieprzyjemnych objawów oraz powikłań wpływających na jakość życia i prawidłowy rozwój dziecka.

Przewlekłe zapalenie migdałka może być spowodowane przez różne czynniki, w tym: częste infekcje wirusowe lub bakteryjne, alergie, zanieczyszczenia powietrza czy nawet dym papierosowy.

Nawracające zapalenie ucha środkowego

Nawracające zapalenie ucha środkowego to stan, w którym dochodzi do wielokrotnych epizodów zapalenia ucha środkowego, czyli obszaru znajdującego się za błoną bębenkową, gdzie mieści się kosteczki słuchowe. Jest to częsta dolegliwość wśród dzieci, zwłaszcza w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Częste infekcje ucha mogą prowadzić do poważnych komplikacji, w tym problemów ze słuchem i rozwojem mowy.

Leczenie obejmuje często antybiotykoterapię, a w przypadku częstych nawrotów może być konieczne umieszczenie drenażu w błonie bębenkowej oraz usunięcie trzeciego migdałka.

Jak przygotować się do RTG trzeciego migdałka?

Do badania nie wymaga szczególnego przygotowania. Jednak ważne jest, aby dziecko było spokojne i współpracowało podczas badania. Czasami rodzice są obecni w pomieszczeniu, aby pomóc dziecku czuć się bezpieczniej.

Przed badaniem należy zdjąć z dziecka wszelką biżuterię lub metalowe przedmioty znajdujące się w okolicy głowy i szyi, aby nie zakłócały obrazu RTG. Personel medyczny dokładnie wyjaśni dziecku i rodzicom, co się wydarzy i jakie kroki będą podejmowane. Ważne jest, aby maluch pozostał nieruchomo, ponieważ ruch może wpłynąć na jakość obrazu.

Warto pamiętać, że badania RTG są powszechnie stosowane i w odpowiednich dawkach są bezpieczne. Personel medyczny dba o to, aby minimalizować ekspozycję na promieniowanie, co zapewnia bezpieczeństwo pacjentów, w tym dzieci.

Jak przeprowadza się RTG trzeciego migdałka?

RTG trzeciego migdałka jest badaniem szybkim i nieinwazyjnym. W trakcie badania dziecko jest proszone o ustawienie głowy w określony sposób, aby uzyskać najlepszy widok na migdałek gardłowy. Następnie wykonuje się zdjęcie rentgenowskie, które pozwala na ocenę wielkości migdałka i jego ewentualnego wpływu na drożność dróg oddechowych.

Dawka promieniowania używana podczas tego badania jest minimalna, ale mimo to technik radiologii oraz rodzice (jeśli są obecni w pomieszczeniu) mogą być wyposażeni w specjalne osłony ochronne, aby zminimalizować ekspozycję na promieniowanie.

Po wykonaniu zdjęcia, radiolog ocenia je pod kątem obecności przerostu trzeciego migdałka. Badanie pozwala ocenić, czy migdałek gardłowy powoduje częściową lub całkowitą blokadę nosogardła.

Radiolog sporządza raport, który jest następnie przekazywany lekarzowi prowadzącemu. Na podstawie wyników RTG lekarz podejmuje decyzje dotyczące dalszego postępowania, w tym ewentualnej konieczności konsultacji laryngologicznej lub zabiegu chirurgicznego.

W przypadku wątpliwości co do konieczności wykonania RTG trzeciego migdałka, zawsze warto skonsultować się z lekarzem laryngologiem, który oceni, czy to badanie jest niezbędne i czy jego wyniki mogą mieć istotny wpływ na dalsze postępowanie medyczne.

Alternatywy dla RTG

W przypadku wątpliwości diagnostycznych lub konieczności uzyskania bardziej szczegółowego obrazu, lekarz może zlecić:

• endoskopię nosogardła, czyli badanie za pomocą endoskopu umożliwia bezpośrednie oglądanie migdałka gardłowego oraz ocenę jego wielkości i stanu.
• rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografię komputerową (TK) - są to bardziej zaawansowane badania obrazowe, które mogą być używane w szczególnych przypadkach, ale zazwyczaj nie są potrzebne do oceny trzeciego migdałka.